Opracowanie Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dzieci i Młodzieży dotyczące rozmowy z dziećmi i adolescentami o aktualnych wydarzeniach:
- Ważne, by stworzyć dzieciom wspierające środowisko, tak aby czuło się bezpiecznie zadając pytania. Jeśli dziecko nie wykazuje gotowości, nie zmuszaj go do rozmowy.
- Odpowiadaj szczerze na zadawane Ci przez dziecko pytania, mając na uwadze jego wiek i wrażliwość.
- Używaj zrozumiałych dla dziecka słów. Dostosuj formę komunikacji do wieku, umiejętności i poziomu rozwoju dziecka.
- Korzystaj z wiarygodnych źródeł informacji (np. raporty WHO czy gov).
https://www.gov.pl/web/zdrowie/co-musisz-wiedziec-o-koronawirusie
https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019 - Bądź przygotowany na to, że wielokrotnie będziesz powtarzać informację lub
wyjaśnienia. Wielokrotne pytanie o tą samą sprawę, może być formą poszukiwania przez dziecko wsparcia. - Razem z dzieckiem rozpoznajcie i nazwijcie uczucia, które mu towarzyszą. Pozwól
dziecku odczuć, że jego pytania i zmartwienia są ważne i odpowiednie. - Pamiętaj, że dzieci podchodzą do każdej sytuacji bardzo indywidualnie. Mogą wykazywać oznaki zamartwiania się o krewnych, przyjaciół i znajomych. Mogą bać się o własne bezpieczeństwo i bezpieczeństwo członków rodziny. Pytać o rodzinę lub znajomych mieszkających za granicą.
- Wspieraj dziecko, ale nie dawaj obietnic bez pokrycia. Możesz zapewnić dziecku
poczucie bezpieczeństwa w domu, ale nie możesz zagwarantować, że nikt w obrębie regionu nie zachoruje. - Uświadom dziecko, że osoby dotknięte koronawirusem otrzymują pomoc. To dobra okazja, by pokazać dzieciom, że gdy dzieje się coś przerażającego lub złego, zawsze można zwrócić się o pomoc i są ku temu odpowiednie służby.
- Dzieci uczą się od najbliższych dorosłych: rodziców i nauczycieli. Będą obserwować Twoje zachowanie i reakcje na wiadomości dotyczące wirusa. Uczą się również poprzez słuchanie rozmów dorosłych, pamiętaj o tym.
- Niewskazane jest nadmierne oglądanie przez dziecko telewizji i słuchanie wiadomości. Tego typu działania mogą wywoływać nadmierny lęk i napięcie.
- Dzieci, które doświadczyły poważnej choroby lub straty mogą być wyjątkowo wrażliwe i wykazywać nadmierne reakcje na obrazy i raporty prezentowane w mediach dotyczące choroby i śmierci. Te dzieci wymagają dodatkowej uwagi i wsparcia z Waszej strony.
- Szczególnej troski i monitorowania wymagają następujące objawy ze strony dziecka: zaburzenia snu, nadmierne zamartwianie się, lęki na temat śmierci i choroby. Nasilone mogą wymagać konsultacji psychologicznej.
- Mimo, że osoby dorosłe mogą być stale zainteresowane codziennymi wydarzeniami, pamiętajmy, że większość dzieci chce być po prostu dziećmi. Mogą nie wykazywać zainteresowania sytuacją lub nie chcieć myśleć o tym co dzieje się w kraju lub za granicą. Będą wolały grać w gry, bawić się, czy czytać książki i warto im na to pozwolić z zachowaniem aktualnych wskazań prozdrowotnych i profilaktycznych.
Sytuacja zagrożenia zdrowia jest trudna do zrozumienia i zaakceptowania. Nic więc dziwnego, że wiele dzieci może czuć się zagubionych, wystraszonych. Jako dbający dorośli, możemy pomóc poprzez słuchanie oraz odpowiadanie w sposób wspierający, szczery i zrozumiały. Na szczęście często dzieci wykazują dużą odporność psychiczną, ważne jest jednak, by tworzyć bezpieczne i otwarte środowisko, w którym dzieci będą czuły się swobodnie zadając pytania. Możemy skutecznie pomóc dzieciom w radzeniu sobie w stresujących wydarzeniach i zminimalizować odczuwane napięcie.
Na podstawie:
Fassler, D. (2020). Talking with children about coronavirus (COVID19). American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. [dostępny www.aacap.org 13.03.2020].